Labradoodle is geen ‘one size fits all’

22-01-2015

Australian labradoodle Tommy van Yvon Jaspers blijkt een van de populairste verschijningen in het programma ‘Boer zoekt vrouw’ te zijn. Die populariteit kan voor de honden van een ras vervelende gevolgen hebben. Want hoewel er in de media soms wordt gesproken alsof de labradoodle de perfecte, gehoorzame, hypoallergene gezinshond voor iedereen is, met voor elk een gewenste kleur en afmeting, ligt de werkelijkheid natuurlijk genuanceerder.

In de eerste plaats is de labradoodle een hele leuke hond. Om te zien, hoewel dat natuurlijk een kwestie van smaak is, maar ook vanwege zijn zachtaardige karakter. Maar ook een labradoodle wordt niet gehoorzaam en lief geboren. Daar moet een gedegen socialisatie en een goede, consequente opvoeding aan vooraf gaan. Wie denkt met een labradoodle pupje een dier in huis te halen dat vanzelf lief, rustig en sociaal is en zich naadloos in het gezinsleven voegt, vergist zich: u moet daar zelf hard aan werken. Lees maar wat Yvon daar zelf over zegt!

Labradoodles zijn slimme en actieve honden. Daar moet dus iets mee gedaan worden. Ze hebben veel beweging nodig en ook afwisseling en denkwerk. Daar moet u wel tijd en energie voor hebben, en u moet het vooral heel leuk vinden om dagelijks actief met een hond bezig te zijn. Een labradoodle aanschaffen omdat hij zo schattig is en hem vervolgens thuis laten versuffen is niet eerlijk tegenover de hond.

Daarnaast is er de kwestie van het ‘hypoallergeen’ zijn. Helaas blijkt uit onderzoek van de universiteit Utrecht dat er geen bewijs is dat de labradoodle hypoallergeen zou zijn. Sterker nog: de labradoodle blijkt meer allergie-opwekkende stoffen aan te maken dan bijvoorbeeld de labrador! Hoewel veel mensen aangeven dat zij van een labradoodle minder of geen klachten hebben, is daarvoor geen oorzaak aan te wijzen. Het is mogelijk dat dit komt doordat ze minder verharen en de allergenen zich zo minder snel verspreiden dan bij sommige andere rassen, en waarschijnlijk spelen ook psychologische factoren een rol. Maar wie flink allergisch is voor honden kan beter helemaal niet aan een hond beginnen. Er is immers geen enkele garantie dat de labradoodle geen klachten opwekt, en het zou voor zowel het gezin als de hond heel naar zijn als hij weer weg zou moeten…

Vanwege de populariteit van de labradoodle worden bovendien regelmatig kruisingen gemaakt tussen labradors en poedels. Bedenk dat dit heel andere honden kunnen worden dan de ‘officiële’ (overigens nog niet FCI-erkende) Australian labradoodle! Hoe zo’n kruising uitpakt, wat karakter, uiterlijk en vacht betreft, is elke keer weer afwachten.

Kortom, wie in de verleiding komt nu ook een labradoodle aan te schaffen, zou eerst goed moeten nagaan of een hond wel in zijn leven past, en zo ja, of de labradoodle dan een goede keuze is. Hierbij kan ons document over de aanschaf van een hond u helpen. En is het antwoord op beide vragen na zorgvuldig overwegen ‘ja’? Gebruik dan de puppychecklist om na te gaan of u een betrouwbaar adres heeft gevonden om uw pup aan te schaffen. Overigens: de kans is groot dat u daarbij geduld moet hebben, want een echte (Australian) labradoodle is niet zomaar voorradig!