Staffordshire Bull Terrier

Staffordshire Bull Terriërs zijn enthousiaste, energieke honden. Ze houden van mensen en zijn dol op spelen en op aandacht. Met andere honden gaan ze vaak minder goed om, dit is iets om rekening mee te houden. Deze honden zijn het meest op hun plaats bij een ervaren eigenaar die de hond op een positieve maar zeer consequente manier leiding geeft.

Kies het juiste ras voor uw situatie: lees vóór het kopen eerst of de Staffordshire Bull Terriër het ras is dat u zoekt.

Algemeen

De Staffordshire Bull Terriër, ook wel Engelse Stafford of Staffie genoemd, is ontstaan uit kruisingen tussen bulldogs en terriërs. Deze honden werden in Engeland gefokt om mee te doen aan hondengevechten. Uit deze kruisingen is ook de Bull terriër ontstaan, die eerder als ras werd erkend. Behalve voor gevechten werd de hond gehouden als gezelschap en om te jagen op ratten en andere kleine dieren. Later werd de Staffordshire Bull Terriër vooral als huishond gehouden. Het ras valt onder rasgroep 3: ‘Terriërs’.

Dit ras wordt gemiddeld ongeveer 12 jaar oud.

De Staffordshire Bull Terriër moet niet worden verward met de American Staffordshire Terriër. Deze heeft weliswaar dezelfde oorsprong maar is, nadat hij naar Amerika werd meegenomen, met andere rassen gekruist omdat men daar een groter type hond wilde. Ook is in verband met de naam verwarring mogelijk met de Bull Terriër, die echter een andere, eivormige kop heeft met een kenmerkende gebogen neuslijn.

Uiterlijk

Staffordshire Bull Terriërs hebben een gespierd lichaam met een rechte rug. De borst is diep en breed, de poten zijn recht. De Staffordshire Bull Terriër heeft een brede, vrij korte kop met stevige kaken en ronde ogen en een zwarte neus. De oren zijn half staand of rozenoren: ze staan wat omhoog van het hoofd af en de punt hangt omlaag. De staart is middelmatig lang en wordt laag gedragen.

Staffordshire Bull Terriërs hebben een kortharige, gladde vacht die dicht tegen de huid ligt. Ze mogen allerlei kleuren hebben, hoewel black and tan (zwart met roodbruine tekeningen) of leverkleurige dieren ongewenst zijn.

De schouderhoogte hoort bij voorkeur tussen 35,6 en 40,6 centimeter te liggen. Reuen wegen 12,7 tot 17,3 kilo, teven 10,9 tot 15,4 kilo.

De volledige rasstandaard van de Staffordshire Bull Terriër kunt u vinden bij de rasvereniging. Op de website van de Raad van Beheer op Kynologisch Gebied in Nederland staan alle bij hen aangesloten rasverenigingen genoemd.

Karakter

De Staffordshire Bull Terriër is een energieke, actieve hond die erg vriendelijk is voor mensen en houdt van aandacht. Hij wil overal bij zijn, is alert en houdt van onstuimige spelletjes. Deze hond is vrij hard voor zichzelf, heeft een hoge pijngrens en is een echte doorzetter. Staffordshire Bull Terriërs hebben veel zelfvertrouwen, maar zijn vaak wel gevoelig voor uw stem en voor afkeuring door hun baas. Het zijn intelligente honden die snel iets nieuws leren.

Naar andere honden zijn ze, eenmaal volwassen, echter veel minder sociaal en verdraagzaam dan naar mensen. Zeker tussen volwassen reuen kan agressie optreden. Een Staffordshire Bull Terriër die wordt uitgedaagd zal het gevecht niet uit de weg gaan. Hij kan dan flinke schade toebrengen, dus het is belangrijk om confrontaties te voorkomen en de hond erg goed te socialiseren en op te voeden. Ook zijn manier van spelen is nogal ruw, waardoor hij agressie bij andere honden kan uitlokken.

De Staffordshire Bull Terriër heeft een vrij groot jachtinstinct en zal graag achter dieren of andere bewegende voorwerpen aan willen. Als hij goed gesocialiseerd is op andere huisdieren kan hij hier echter goed mee omgaan.

Met kinderen gaat dit ras vaak erg goed om en is hij verdraagzaam en enthousiast. Uiteraard moet de hond dan wel goed gesocialiseerd zijn. Voor kleine kinderen kan hij te onstuimig zijn. Laat honden en kinderen nooit alleen! Laat uw kind bovendien nooit de hond uitlaten, want daarvoor is hij te sterk en bovendien kan dit gevaarlijk zijn mocht uw hond in conflict komen met een andere hond.

Omdat de Staffordshire Bull Terriër graag bij mensen is, moet u het alleen zijn langzaam opbouwen. Een Stafford die te lang alleen wordt gelaten, kan zijn sterke kaken gebruiken om te slopen.

Een echte waakhond is hij niet, maar als hij iets vreemds hoort of als er bezoek is zal deze hond zijn stem meestal wel even laten horen.

Verzorging

De vacht van de Staffordshire Bull Terriër heeft weinig verzorging nodig. Eens per week borstelen met een zachte borstel is voldoende. In de ruiperiode kunt u de losse haren goed met een rubberen handschoen met nopjes verwijderen. Controleer regelmatig het gebit en zorg dat de nagels niet te lang worden.

Beweging en activiteiten

De Staffordshire Bull Terriër is erg actief en heeft veel beweging nodig. Deze honden zijn dol op rennen en spelen. Ze houden van balspelletjes en trekspelletjes, waarbij het natuurlijk belangrijk is om deze sterke hond al van jongs af aan te leren om op commando los te laten. Ook zwemmen of lopen naast de fiets vinden ze leuk. Overigens zijn er ook exemplaren die niet zo van water houden of door hun zware bouw niet goed zwemmen, let dus op dat laatste als uw hond het water in gaat.

Veel Staffordshire Bull Terriërs houden zeker niet van regen.

Als u zorgt voor voldoende beweging dan is de Stafford in huis redelijk rustig. Deze hond kan een flinke conditie opbouwen en is dan lastig moe te krijgen. Geef uw hond daarom ook denkwerk, zoals puzzels of speurspelletjes. Zorg bovendien voor stevig speelgoed, want met zijn sterke kaken is deze hond in staat bijna alles te slopen en dat kan gevaarlijk zijn als hij onderdelen inslikt of als het speelgoed gaat splinteren.

De Staffordshire Bull Terriër is geschikt voor allerlei soorten activiteiten, zoals behendigheid, flyball of frisbee (hij kan erg hoog springen!). Ook kan hij prima presteren bij gehoorzaamheidstraining of speuren.

Socialisatie en opvoeding

Een goede socialisatie is erg belangrijk voor een goede ontwikkeling van elke pup. Wen uw pup aan allerlei mensen, dieren en andere nieuwe zaken. Geef uw pup daarnaast voldoende rust krijgt om alle nieuwe ervaringen te verwerken. Bij dit ras is de socialisatie met allerlei andere honden extra belangrijk. Leer uw pup om op een rustige, leuke manier met andere honden om te gaan en voorkom dat hij ruw speelt of zelfs vecht. Houd er desondanks rekening mee dat hij, naarmate hij ouder wordt, waarschijnlijk veel minder verdraagzaam zal worden naar andere honden.

Bij de opvoeding van de Staffordshire Bull Terriër is het belangrijk dat u van begin af aan duidelijk bent over wat wel en wat niet mag. Wees rustig maar consequent. Een harde aanpak is daarbij zinloos, omdat deze honden een hoge pijngrens hebben. Voor uw stem zijn ze meestal juist wél gevoelig. Stuur zijn gedrag in de juiste richting, beloon goed gedrag en probeer ongewenst gedrag te voorkomen of, indien mogelijk, te negeren. Er zijn exemplaren die vrij volgzaam zijn, maar ook die wild en eigenwijs zijn, bij deze laatste is het extra belangrijk om zeer consequent te zijn in de opvoeding. In het algemeen leert deze hond snel. Houd de training actief en afwisselend.

Leer de pup zodra u begint met uitlaten direct dat hij niet aan de lijn mag trekken, want eenmaal volwassen is hij ondanks zijn formaat enorm sterk. Leer hem stapsgewijs om alleen thuis te blijven, en zorg dat hij voor u hem alleen laat zijn energie goed kwijt kan.

Let goed op het gedrag naar andere honden, vanaf de puberteit kan hij minder verdraagzaam worden. Voorkom confrontaties en leer hem liefst om andere honden te negeren. Merkt u problemen op dit punt, schakel dan eventueel een trainer of gedragstherapeut in.

Ga met uw pup naar een puppycursus. Daar leert hij andere honden kennen en op u te letten, terwijl u leert hoe u de hond iets bij kunt brengen. Ook een vervolgcursus is belangrijk om de puberteit van uw hond in goede banen te leiden.

Ziekten en erfelijke aandoeningen

Bij elk ras kunnen erfelijke aandoeningen voorkomen. Volgens onderzoek van Universiteit Utrecht zijn er op dit moment voor de Nederlandse Staffordshire Bull Terriërs geen erfelijke aandoeningen die dringend aandacht nodig hebben omdat ze veel voorkomen in Nederland.

Erfelijke aandoeningen die volgens dit onderzoek van belang kunnen zijn en daarom in de gaten moeten worden gehouden bij dit ras zijn:

• L-2-hydroxyglutaric aciduria (L2-HGA)
• Epilepsie (idiopathisch)
• Gevoeligheid voor demodicose (demodex infectie, ‘jeugdschuft’)
• Dystocia (niet goed verlopende geboorte) *
• Elleboogdysplasie (ED)
• Cystine urolithiasis (bij reuen)
• Cataract

* Deze aandoeningen hangen samen met de specifieke bouw zoals die in de rasstandaard is vastgelegd. Het uiterlijk van dit ras heeft daardoor nadelige gevolgen voor zijn welzijn.

L2-Hydroxyglutaric aciduria of L2-HGA is een erfelijke stofwisselingsziekte die bij mensen voorkomt maar ook bij de Staffordshire Bull Terriër. De symptomen bij de hond wijzen op aantasting van het centraal zenuwstelsel: epileptische aanvallen, ataxie (wankelend lopen en ongecontroleerd bewegen), spiertrillingen, stijve spieren en gedragsveranderingen die lijken op dementie zoals staren naar de muur, onzindelijkheid, aangeleerde oefeningen niet meer kunnen uitvoeren, of zich verstoppen of vastlopen onder tafels en stoelen of in hoeken. Vaak komt dit tot uiting als de hond nog jong is, vanaf een half jaar tot een jaar oud, in sommige gevallen begint het pas later of wordt het eerder nog niet herkend. De diagnose kan gesteld worden door middel van gericht onderzoek van urine, hersenvocht en bloedplasma, waarin het niveau van L-2-hydroxyglutaarzuur verhoogd is. Met behulp van MRI kan de diagnose ondersteund worden: hierop kan aantasting van de hersenen worden gezien. Ook kan een DNA-test uitsluitsel geven.

Er is geen genezing mogelijk. Wel kan soms, afhankelijk van de specifieke symptomen, door middel van medicijnen of voedingssupplementen en aanpassing van het dieet vermindering of stabilisatie van de symptomen behaald worden.

Het is belangrijk dat honden die voor het fokken gebruikt worden, eerst worden getest op het gen voor L2-HGA. De ziekte vererft recessief en kan dus ook worden doorgegeven door honden die zelf geen symptomen hebben maar ‘drager’ zijn van de erfelijke afwijking. De rasvereniging stelt een genetische test dan ook verplicht. Dragers van het afwijkende gen mogen volgens het fokreglement alleen worden gekruist met honden die vrij zijn van het afwijkende gen, zodat de nakomelingen geen symptomen zullen ontwikkelen. Met lijders mag niet gefokt worden.

(Idiopathische) epilepsie is een aandoening met aanvalsgewijze, spontane ontladingen van elektriciteit in de hersenen. Een epileptische aanval of toeval kan verschillende vormen hebben. Als het gehele lichaam betrokken is, verkrampen de spieren, het dier valt om en kan schokken, kwijlen en urine en ontlasting laten lopen. De hond is tijdens de aanval buiten bewustzijn en voelt en hoort dus niets. Voor een aanval vertoont de hond vaak ander, onrustig gedrag, na afloop kan de hond gedesoriënteerd en ‘wiebelig’ zijn. Er zijn ook plaatselijke vormen van epilepsie, waarbij bijvoorbeeld een spiergroep begint te trillen of trekken of waarbij een dier kortdurend vreemd gedrag vertoont, zoals happen naar onzichtbare vliegen of voor zich uit staren zonder dat men contact met hem kan maken. Epilepsie kan verschillende oorzaken hebben, maar bij de idiopathische vorm van epilepsie is er geen onderliggende verwonding of ziekte aan te wijzen. Erfelijke vormen van epilepsie treden meestal voor het derde levensjaar op. Bij oudere dieren is er meestal een niet-erfelijke oorzaak die later is ontstaan, zoals een hersentumor.

Staffordshire Bull Terriërs zijn bovengemiddeld gevoelig voor het ontwikkelen van een demodex infectie. Deze mijt komt op elke hondenhuid voor, maar meestal kan het immuunsysteem ervoor zorgen dat het niet tot een uitgebreide infectie komt. Veel jonge honden hebben wel eens last van kleine, kale, geïnfecteerde plekjes maar vaak gaan die vanzelf over. Soms komt het echter voor dat de infectie zich over de hele huid verspreidt. Dit komt bij dit ras vaker dan gemiddeld voor. De infectie is vaak lastig te bestrijden en wordt behandeld met middelen tegen parasieten.

Dystocia is het niet vorderen van de bevalling. Vanwege de brede kop en borst en smalle heupen kunnen er geboorteproblemen optreden bij de Staffordshire Bull Terriër. De pups passen dan niet goed door de geboortegang en er kan een keizersnede nodig zijn.

Elleboogdysplasie (ED) is een aandoening van het ellebooggewricht. Doordat het gewricht niet goed gevormd is, kunnen bij belasting botstukjes loskomen. Er bestaan verschillende varianten van, die leiden tot stijfheid, kreupelheid aan een of beide voorpoten en pijnklachten. Deze treden al op vanaf een leeftijd van rond 6 maanden. Later ontstaat ook gewrichtsslijtage.

Vormen van ED zijn:

- los processus anconeus (LPA) / - los processus coronoïdeus (LPC): hierbij ligt een stukje bot van de ellepijp los in het gewricht

- osteochondrosis dissecans van de mediale humeruscondyl (OCD): afwijking in het gewrichtskraakbeen van de bovenarm

- incongruentie van het gewrichtsvlak van radius en ulna met de humerus: de drie botten in het ellebooggewricht (spaakbeen, ellepijp en bovenarm) sluiten niet goed op elkaar aan in het gewricht.

Deze vormen kunnen apart of samen voorkomen en elkaar beïnvloeden.

Cystine urolithiasis is het ontstaan van blaasstenen uit cystine. Dit komt door een erfelijke afwijking in de stofwisseling in de nieren. Daardoor blijft er meer cystine in de urine achter, waaruit kristallen (stenen) worden gevormd. Problemen met de blaasstenen ontstaan vooral bij reuen.

Cataract is een oogaandoening die bij de Staffordshire Bull Terriër kan voorkomen als jeugdstaar of erfelijke cataract (HC). Hierbij wordt de lens van het oog troebel. Deze erfelijke vorm van cataract is altijd aan beide ogen. De lens wordt langzaam troebeler en uiteindelijk wordt de hond op een leeftijd van 2 tot 3 jaar blind. De aandoening erft recessief over. Dat betekent dat hond ook drager kunnen zijn van het afwijkende gen zonder zelf symptomen te hebben. Er bestaat een genetische test voor deze afwijking. Deze is verplicht volgens het fokreglement van de rasvereniging. Met lijders mag niet gefokt worden, dragers mogen alleen gekruist worden met honden die vrij zijn bevonden van het afwijkende gen.

De rasvereniging verplicht het testen op L2-HGA en erfelijk cataract (HC) door middel van DNA-tests. In het fokreglement van de rasvereniging kunt u de precieze fokregels nagaan en zien wanneer ouderdieren worden uitgesloten van de fok om erfelijke aandoeningen te voorkomen.

Meer uitleg over het onderzoek door Universiteit Utrecht naar erfelijke aandoeningen bij rashonden in Nederland vindt u op www.rashondengids.nl.

Benodigde ervaring

Voor het op een verantwoorde wijze houden van een Staffordshire Bull Terriër is het nodig om al wat ervaring te hebben met het houden van honden. Zorg dat u zich van tevoren goed informeert, bijvoorbeeld via de rasvereniging.

Aanschaf en kosten

Lees voordat u een hond aanschaft het Praktisch document ‘De aanschaf van een hond’.

Let goed op als u een Staffordshire Bull Terriër pup wilt aanschaffen. Pups die via de rasvereniging worden aangeboden, zijn in elk geval gefokt volgens het fokreglement voor ‘clubfokkers’ van de vereniging (let op, niet elke bij de vereniging aangesloten fokker is ook een ‘clubfokker’). Dit stelt het testen op L2-HGA en HC verplicht. Ook worden welzijnsregels gesteld aan de fokdieren, zoals een minimale en maximale leeftijd waarop de teef gedekt mag worden en een maximaal aantal van vier nesten per teef. Koopt u elders een pup, dan zult u zelf moeten vragen of er DNA-tests zijn gedaan en de uitslagen moeten bekijken. Daarmee maakt u de kans dat u een pup koopt met een erfelijke aandoening zo klein mogelijk. Van ouderdieren met stamboom kunt u de uitslag van een eventueel elleboogdysplasie-onderzoek ook nagaan op de website van de Raad van Beheer.

Van pups met een FCI-stamboom heeft u zekerheid over de afkomst van de pup, want sinds juni 2014 moet voor alle rassen voor het afgeven van stamboompapieren een DNA-test op afkomst worden gedaan. Ook als u regelmatig met uw hond naar andere landen wilt reizen, kan het hebben van een stamboom problemen voorkomen, aangezien een aantal landen “pitbullachtige” honden zonder stamboom niet toelaat. Let er op dat alleen FCI-stambomen erkend worden!

Via de website van de rasvereniging kunt u informatie over pups inwinnen.

Koop geen ‘goedkope’ pups via internet of handelaars die allerlei rassen verkopen of veel nesten tegelijk hebben. Deze zijn vaak niet goed gesocialiseerd, de ouderdieren zijn lang niet altijd getest op erfelijke aandoeningen en u loopt daardoor het risico dat u op termijn alsnog veel geld kwijt bent aan medische kosten of gedragstherapie. Gebruik de puppy-checklist van het LICG om u te helpen beoordelen of bij u een betrouwbaar adres koopt.

Wilt u een volwassen Staffordshire Bull Terriër aanschaffen dan kunt u op de website van de rasvereniging een bemiddelingsadres vinden. U kunt ook terecht bij een asiel.

Maak bij de aanschaf van een pup of oudere hond duidelijke afspraken. Het gebruik van een koopcontract is aan te raden. Voor clubfokkers van de rasvereniging is dit verplicht.

Het chippen en registreren van honden is verplicht. Pups moeten geregistreerd zijn op naam van de fokker. Honden uit het buitenland moeten geregistreerd zijn op naam van de importeur. Honden die herplaatst worden moeten geregistreerd zijn op naam van de vorige eigenaar. Vraag altijd om een registratiebewijs. Elke hond die na 1 november 2021 geboren of geïmporteerd is of van eigenaar wisselt moet bovendien een EU-dierenpaspoort hebben.

Krijgt u een hond aangeboden die niet gechipt is, niet geregistreerd is op naam van de verkoper of geen EU-dierenpaspoort heeft, dan houdt de verkoper zich niet aan de wet. Koop de hond niet, want dan bent u zelf ook in overtreding! U bent verplicht de registratie binnen twee weken na aanschaf op uw naam te zetten via één van de aangewezen portalen. Houd de registratie steeds up-to-date. Meer informatie vindt u op www.chipjedier.nl. Lees daar ook hoe u de registratie moet regelen als u zelf een pup wilt importeren.

Een Staffordshire Bull Terriër met FCI-stamboom kost gemiddeld tussen 1000 en 1250 euro. Daarnaast bent u geld kwijt aan benodigdheden zoals een mand, een riem, een etensbak en speeltjes. Kosten voor voeding zijn mede afhankelijk van welk type voer u kiest, maar reken op 20 tot 25 euro per maand.

De tarieven van de hondenbelasting variëren per gemeente. Denk ook aan de kosten van de puppycursus en vervolgcursussen of hondensport.

Houd rekening met terugkerende dierenartskosten zoals entingen, ontworming en behandeling tegen vlooien. Denk daarnaast aan eventuele castratiekosten. Deze zijn mede afhankelijk van het gewicht van uw hond en zijn voor teven hoger dan voor reuen. Informeer vooraf naar dergelijke kosten bij uw dierenarts. Daarnaast kunt u voor kosten komen te staan als uw dier onverhoopt ziek wordt. Voor (onverwachte) dierenartskosten kunt u een ziektekostenverzekering afsluiten.

Bijzonderheden

• Let op: couperen van oren of staart is in Nederland verboden sinds 1996 (oren) en 2001 (staart). Ook in België is couperen van beide lichaamsdelen verboden (oren sinds 2001, staart sinds 2006) en in Duitsland is dit al veel langer verboden.