Sluiten

Duitse Dog

De Duitse Dog is een zeer grote, zachtaardige en vrij rustige hond. Hij is aanhankelijk en gevoelig, als pup wat verlegen maar als volwassen hond meestal zelfverzekerd en waaks. Hij heeft aardig wat beweging nodig die echter wel zorgvuldig opgebouwd moet worden. De Duitse Dog past bij een rustige eigenaar die zowel letterlijk als figuurlijk stevig in zijn schoenen staat en zijn hond vriendelijk maar ook duidelijk en consequent opvoedt.

Kies het juiste ras voor uw situatie: lees vóór het kopen eerst of de Duitse Dog het ras is dat u zoekt.

Algemeen

De Duitse Dog is ontstaan uit kruisingen van mastiff-achtige honden en windhonden. Deze honden werden gebruikt voor de jacht op groot wild. Er waren verschillende varianten (waaronder de “Deense Dog”). In 1878 werd een aantal van deze typen honden in Duitsland onder de noemer ‘Duitse Dog’ samengenomen, waarna een nieuwe rasstandaard werd opgesteld. De hond wordt ook nog wel eens Deense Dog genoemd, maar dat is dus niet correct. De Duitse Dog werd behalve voor de jacht ook gebruikt om de landgoederen van de adel te bewaken en soms als trekhond. Inmiddels is de Duitse Dog vooral gezelschapshond. Het ras wordt gerekend tot rasgroep 2: ‘Pinschers, Schnauzers, Molossers en Sennenhonden’.

De Duitse Dog wordt gemiddeld ongeveer 7 jaar oud.

Uiterlijk

Karakter

Verzorging

Beweging en activiteiten

Socialisatie en opvoeding

Ziekten en erfelijke aandoeningen

Bij elk ras kunnen erfelijke aandoeningen voorkomen. Volgens onderzoek van Universiteit Utrecht zijn voor de Nederlandse populatie van de Duitse Dog de belangrijkste erfelijke aandoeningen:

Doofheid (congenitaal)
Maagdilatatie-volvulus (maagtorsie)
Dilaterende cardiomyopathie
Osteosarcoom

Congenitale doofheid is een aangeboren doofheid aan één of beide oren. Dit kan veroorzaakt worden door afwijkingen van het oor, de zenuwen of van de hersenen en hangt regelmatig samen met een bepaalde vachtkleur of aftekening, zoals witte dieren met blauwe ogen of dieren met merle (‘tijger’) of piebald (wit met vlekken, ‘harlekijn’) kleuring waarbij het merle gen een rol speelt.

Maagdilatatie-volvulus wordt ook wel maagtorsie genoemd. Hierbij draait de maag om zijn as. Daardoor worden de ingang en de uitgang van de maag afgesloten en worden bloedvaten afgekneld. Doordat er geen gas meer kan worden afgevoerd, wordt de maag sterk opgeblazen. Als niet snel wordt ingegrepen kan de hond hieraan overlijden. Deze aandoening komt meer voor bij grote rassen met een diepe borstkas. Geef de hond een uur voor het eten en twee uur na het eten rust en verdeel het voer over minstens twee maaltijden per dag, maar liefst meer.

Dilaterende cardiomyopathie (DCM) is een hartaandoening waarbij de hartspier niet meer in staat is om met voldoende kracht samen te trekken. De hartspier verslapt waardoor de hartkamers verwijd raken. De exacte oorzaak is niet bekend. Het is een aandoening die steeds erger wordt. Symptomen zijn onder andere een verminderd uithoudingsvermogen en benauwdheid.

Een osteosarcoom is een kwaadaardige bottumor. Osteosarcomen kunnen op elke plek in het skelet ontstaan, maar worden bij honden vooral aan de voorpoten gezien. De hond kan last hebben van kreupelheid en veel pijn. De verschijnselen ontstaan wanneer de tumoren groeien en hierbij op het botvlies drukken. Osteosarcomen komen vooral voor bij grote rassen.

Behalve deze aandoeningen zijn er nog andere erfelijke aandoeningen die bij dit ras van belang kunnen zijn, namelijk:

Glaucoom
Prolaps van de glandula membrana nictitans (‘cherry eye’)
Heupdysplasie
Spondylomyelopathie (Wobbler)
Pyometra (baarmoederontsteking)

Glaucoom is een verzamelnaam voor een groep aandoeningen waarbij de druk in de oogbol verhoogd is. Dit leidt tot beschadiging van het oog en blindheid.

Prolaps van de glandula membrana nictitans is het uitpuilen van een traanklier in de ooghoek. Het derde ooglid (membrana nictitans) is een vlies in de binnenste ooghoek van een hond. Aan de basis ervan zit een traanklier (glandula = klier). Als de traanklier opzwelt, puilt deze uit en is er een rode of roze zwelling zichtbaar in de ooghoek, vandaar de bijnaam ‘cherry eye’. De klier kan zo niet goed meer werken en het oog kan dan te droog worden en gaan ontsteken.

Heupdysplasie is een afwijkende ontwikkeling van het heupgewricht waardoor de heupkop niet goed in de heupkom past. Dit veroorzaakt schade in het gewricht. De aandoening heeft een erfelijke basis en wordt beïnvloed door omgevingsfactoren, zoals een hoge groeisnelheid en overbelasting door verkeerd of te veel bewegen of overgewicht. Jonge dieren met heupdysplasie vertonen een afwijkende gang, plotselinge pijnlijkheid in de achterpoten en heup en verminderde activiteit vanwege de pijn. Vaak zijn de achterpoten en heupen minder sterk bespierd. Oudere dieren vertonen verschijnselen die passen bij artrose (gewrichtsslijtage), zoals startkreupelheid, moeilijk opstaan en pijnlijkheid na zware inspanning.

Het is belangrijk om een jonge hond die nog niet uitgegroeid is niet te wild te laten spelen, te veel achter ballen aan te laten rennen of andere belastende activiteiten te laten doen. Geef uw hond een goede kwaliteit voeding zodat botten en spieren goed worden opgebouwd.

Spondylomyelopathie (Wobbler syndroom) is een aandoening waarbij zenuwverschijnselen ontstaan door druk op het ruggenmerg in de nek. Daarbij kunnen meerdere factoren een rol spelen, zoals instabiele wervels die ten opzichte van elkaar verschuiven, een verkeerde vorming van de wervels of de wervelgewrichten en artrose die hierdoor kan ontstaan.

Symptomen zijn problemen met de coördinatie tijdens het lopen, verlammingsverschijnselen aan de achterpoten, overgevoeligheid van de nek, wijdbeens staan of zwaaien met de achterpoten, moeilijk opstaan, uiteindelijk ook stijf en houterig lopen met de voorpoten en soms kreupelheid aan de voorpoten. Bij de Duitse Dog begint dit al op jonge leeftijd en wordt steeds erger.

Pyometra is een bacteriële ontsteking van de baarmoeder. Teven die niet gecastreerd zijn lopen hierop een groter risico. De hond kan onder andere last hebben van zwakte, koorts, braken, diarree, meer drinken en meer plassen, sloomheid en eventueel vaginale uitvloeiing (deze hoeft niet altijd gezien te worden).

De rasverenigingen verplichten het testen op heupdysplasie en dilaterende cardiomyopathie bij de ouderdieren en ook een gezondheidskeuring door een dierenarts van beide ouders.

In de fokreglementen van de rasverenigingen kunt u de precieze fokregels nagaan en zien wanneer ouderdieren worden uitgesloten van de fok om erfelijke aandoeningen te voorkomen.

De Raad van Beheer geeft sinds 1 augustus 2015 geen stambomen af voor pups uit een kruising tussen twee Duitse Doggen met harlekijn kleur, tenzij bij tenminste één van deze ouders via een DNA test is bewezen dat deze niet het merle-gen draagt. Dit wordt gedaan omdat een kruising van merle x merle diverse afwijkingen veroorzaakt.

Meer uitleg over het onderzoek door Universiteit Utrecht naar erfelijke aandoeningen bij rashonden in Nederland vindt u op www.rashondengids.nl.

Benodigde ervaring

Aanschaf en kosten

Lees voordat u een hond aanschaft het Praktisch document ‘De aanschaf van een hond’.

Let goed op als u een Duitse Dog pup wilt aanschaffen. Pups die via de rasverenigingen worden aangeboden, zijn gefokt volgens het fokreglement van de betreffende vereniging. Dit stelt het testen op heupdysplasie en dilaterende cardiomyopathie verplicht. Ook worden welzijnsregels gesteld aan de fokdieren, zoals een minimale en maximale leeftijd waarop de teef gedekt mag worden en een maximaal aantal nesten per teef. Koopt u elders een pup, dan zult u zelf moeten vragen of er tests zijn gedaan op erfelijke aandoeningen en de uitslagen moeten bekijken. Daarmee maakt u de kans dat u een pup koopt met een erfelijke aandoening zo klein mogelijk. Van ouderdieren met stamboom kunt u de uitslagen van heupdysplasie-onderzoek ook nagaan op de website van de Raad van Beheer.

Van pups met een FCI-stamboom heeft u zekerheid over de afkomst van de pup, want sinds juni 2014 moet voor alle rassen voor het afgeven van stamboompapieren een DNA-test op afkomst worden gedaan. Via de website van de rasverenigingen kunt u informatie over pups inwinnen.

Koop geen ‘goedkope’ pups via internet of handelaars die allerlei rassen verkopen of veel nesten tegelijk hebben. Deze zijn vaak niet goed gesocialiseerd, de ouderdieren zijn lang niet altijd getest op erfelijke aandoeningen en u loopt daardoor het risico dat u op termijn alsnog veel geld kwijt bent aan medische kosten of gedragstherapie. Gebruik de puppy-checklist van het LICG om u te helpen beoordelen of bij u een betrouwbaar adres koopt.

Wilt u een volwassen Duitse Dog aanschaffen dan kunt u bij de rasverenigingen terecht voor hulp bij het vinden van een herplaatser. U kunt ook terecht bij een asiel.

Maak bij de aanschaf van een pup of oudere hond duidelijke afspraken. Het gebruik van een koopcontract is aan te raden.

Het chippen en registreren van honden is verplicht. Pups moeten geregistreerd zijn op naam van de fokker. Honden uit het buitenland moeten geregistreerd zijn op naam van de importeur. Honden die herplaatst worden moeten geregistreerd zijn op naam van de vorige eigenaar. Vraag altijd om een registratiebewijs. Elke hond die na 1 november 2021 geboren of geïmporteerd is of van eigenaar wisselt moet bovendien een EU-dierenpaspoort hebben. Krijgt u een hond aangeboden die niet gechipt is, niet geregistreerd is op naam van de verkoper of geen EU-dierenpaspoort heeft, dan houdt de verkoper zich niet aan de wet. Koop de hond niet, want dan bent u zelf ook in overtreding! U bent verplicht de registratie binnen twee weken na aanschaf op uw naam te zetten via één van de aangewezen portalen. Houd de registratie steeds up-to-date. Meer informatie vindt u op www.chipjedier.nl. Lees daar ook hoe u de registratie moet regelen als u zelf een pup wilt importeren.

Een Duitse Dog met FCI-stamboom kost gemiddeld zo’n 1000 tot 1100. Daarnaast bent u geld kwijt aan benodigdheden zoals een mand, een riem, een etensbak en speeltjes. Kosten voor voeding zijn mede afhankelijk van welk type voer u kiest, maar reken op zo'n 75 tot 80 euro per maand.

De tarieven van de hondenbelasting variëren per gemeente. Denk ook aan de kosten van de puppycursus en vervolgcursussen of hondensport.

Houd rekening met terugkerende dierenartskosten zoals entingen, ontworming en behandeling tegen vlooien. Denk daarnaast aan eventuele castratiekosten. Deze zijn mede afhankelijk van het gewicht van uw hond en zijn voor teven hoger dan voor reuen. Informeer vooraf naar dergelijke kosten bij uw dierenarts. Daarnaast kunt u voor kosten komen te staan als uw dier onverhoopt ziek wordt. Voor (onverwachte) dierenartskosten kunt u een ziektekostenverzekering afsluiten.